در این فایل ما به تمامیت وجودمان اشاره می کنیم، به آزاد بودنمان
جهان درون و جهان بیرون ما خصایصی دارند مشترک. شاید نام جهان گویای بزرگی و عظمتش نباشد.
جهان بیرون می تواند الگوی خوبی باشد برای شناخت ما از جهان درونمان .
جهان پذیراست، پذیرای هر آنچه که در درونش یارای بودن گرفته. پنهان نمی کند هر آنچه در وجودش جان گرفته. او در این جهت در حرکت است که خود را نمایان تر از آنچه نمود یافته بکند.
هربار که کشف جدیدی در آن رخ می دهد خندۀ شگفتی اش را به خوبی می توان از هیاهویی در جهان پدید آمده شنید.
هر مکاشفۀ جدید موجب تحولی عظیم در دورنش است.
او بابت هر آنچه در وجودش است به خود می بالد،
مروارید و پِهِن برایش به طریقی با ارزش است.
مروارید دریایش را مزین فرموده،
پِهِن خاکش را حاصل خیز.
خوب و بد در نظرش معنا ندارد.
هر چه که هست زیباست.
و اما جهان درون
هر آنچه در ماست، بودنش ارزشمند است و در تکاپوست برای متبلور شدن!
هر چه در وجودمان است مقدس است، هیچ خوب و بدی وجود ندارد، تنها کافی است پذیرا باشیم وجود گرانبهایمان را.
در این مکاشفه هایی که می تراشیم وجودمان را برآنیم که تجربه بکنیم تک تک لایه های این گسترۀ پهناور را برای تجربۀ آنچه برایش به این کرۀ خاکی پا نهادیم
به هر لایه(صفت) که رسیدی، پیدا کن آن را در خاطراتت، موهبتش را دریاب و سپاس گزار از بودنش باش، اگر این سفر را تجربه کنی به خود لایتناهیت می رسی که مقدس است و جاودانه.
هر صفت همچون فرشته ای است که در وجود تو به خدمت تو درآمده که در این سفر یار تو باشد. با پنهان کردنش او را باری نکن بر دوشت.
ناملایمات جهان را از پا نمی اندازد.
شاید اینطور به نظر بیاید که سیل، زلزله، آتش سوزی جنگلها، بلایای طبیعی به شمار بیایند، اما تمامی این اتفاقات جهان را گام ها به جلو می راند
به شرط هوشیاری،
هر اتفاق تو را هر چه بیشتر به خودت نزدیک می کند.
پس نگذار ناملایمات تو را از تو ناامید سازد و به جای آشکار کردن لایه ای(صفتی) از تو، تو را در دام سرزنشِ خود بیاندازد.
این فایل ارزشمند در درک هر چه بیشتر خودِ ارزشمندت یاری رسان توئی خواهد بود که خواهان نزدیک شدن به خودِ لایتناهی و مقدست هستی
