انسان به این دلیل هستی پیدا کرده که بر وجود خداوند صحه بگذارد و گواهی بر وجود حقیقت باشد
بیمار در ذهن خود بیماری را به تصویر کشیده است، فقیر تنگدستی را از خاطر گذرانده و غنی ثروت را.
هدف از بازی زندگی، مشاهده بی چون و چرای خوبی های یک نفر و به فراموشی سپردن کلیه تصاویر ذهنی مربوط به بدهی های اوست و برای نیل به این مقصود لازم است که در راستای محقق ساختن خوبی، ذهن نیمه هوشیار خود را بارور سازیم.
الهام یک قدرت معنوی است؛ توجیه نمی‌کند، تنها به سادگی راه را نشان می دهد.
هنگامی که معنویت در انسان بیدار شود وی درمی‌یابد که ناسازگاری های جهان خارج، حاصل ناسازگاری ذهنی است.
جز خود انسان هیچ کس به او چیزی نمی دهد و جز خودش کسی چیزی را از او نمی ستاند
