هدف مانند کاکتوس می ماند.
سفر، اَهرمیست که می تواند به هر نویسنده ای برای تولید محتوا کمک کند.
به محض وارد شدن به شهر شیراز اولین چیزی که نظرم را جلب کرد رشد زیاد کاکتوسها بود. کاکتوس های زیادی دیده بودم، اما آنها فرق می کردند. کنجکاو شدم چه عاملی باعث شده که این گیاه در این منطقه به این خوبی رشد کند. برای همین هم به سراغ یار همیشگیم، گوگل جان رفتم.
متوجه شدم که ۲۰۰۰ نوع کاکتوس وجود دارد. (مگر از این گیاه کم توقع تر هم وجود دارد.) حتی اگر یک ماه هم به آنها آب ندهی قهر نمی کنند و پژمرده نمی شوند.
و حالا علت اینکه آن کاکتوس ها رشد خوبی داشتند این بود که کاکتوس ها با محیط گرمسیر سازگاری بیشتری دارند. نه اینکه در محیط هایی که آفتابشان کم است خوب رشد نکنند، آنها جان سخت تر از این حرف ها هستند. این را هم اضافه کنم اگر به آنها توجه نشان بدهیم برای ما گل هم در می آورند.
اینها را گفتم تا به اینجا برسم که هدف های ما هم مانند کاکتوس ها هستند.
از دور برایت چیزی جز خار نیست. هر وقت که میخواهی به سمتش بروی حسِ تلخی درونت به وجود می آید، که اگر نشود چه؟ باخود خیال میکنی که سخت است از دلش گل در بیاید. این افکار تیغی میشود و فرو می رود در دلت. اینجاست که خیال میکنی که جز تیغ برای تو چیزی ندارد، برای همین هم هیچ وقت به سمتش نمی روی. تو خوبی هایی که برایت دارد را نادیده می گیری و بدون کوچک ترین تلاشی او را در گوشه ای رها می کنی، ایراد را هم از او می دانی نه خودت.
ولی اگر تیغ را نادیده بگیری و به سمتش حرکت کنی از دلش گل در می آید، فقط باید درست آن را شناسایی کنی، بستر را برای آمدنش فراهم کنی و این را بدانی که باید چگونه از او مراقبت کنی.
وقتی هدفت را شناسایی کردی باید پای او بمانی تا گل دهد. و این را یادت نرود که این گیاه گل می دهد فقط باید صبور باشی تا بتوانی به بهترین نتیجه برسی. اگر صبور نباشی و او را نادیده بگیری بعد از مدتی پژمرده خواهد شد.
“یک فرد باید هر چه زودتر اهداف خود را تعیین کند و تمام انرژی و استعداد خود را برای رسیدن به آن اختصاص دهد. با تلاش کافی، دست یافتن به هدف ممکن می شود. یا ممکن است به چیزی دست پیدا کند که باارزش تر بوده و حتی پاداش بیشتری هم داشته باشد. اما در پایان، مهم نیست که نتیجه تلاش چه باشد، همین که فرد احساس زنده بودن می کند، کافیست.” والت دیزنی
